Bana aitsin (nemily) 10.bölüm

süper devam

10.Bölüm

Birinin bana koşturarak geldiğini fark ettim.
_________________________________

Bu Nick'ti.Yanıma geldi.Kıpırdamadım.Bakalım ne diyecek diye orada öylece dikildim.Ona karşı büyük bir nefret duyurodum.

:Emily..Gitme!

Alaycı,kapalı ve ufak bir gülüşle dözlerimi devirdim.Arkamı dönüp giderken beni kolumdan tutup kendine çevirdi.

:Ben ciddiyim gitme!
:Neden? bunu söylerken pek de ciddi değildim.Yani çok da sevecen çıkmamıştı sesim.
:Emily...Ben sana aşık oldum!

Bu söz beni afallatmıştı.Fakat Miley'nin dediklerini düşünüp arkamı döndüm.Yürümeye başladım.Bir kaç adım attıktan sonra durdum.Bir kaç saniye içinde arkamı dönüp ona sinirle tekrar yürümeye başladım.

:Sana neden inanayım ki?
:Miley'e neden inanasın ki?
:....
:Emily...Kalbin kime inanmanı söylüyor?
:Mantığım,beynim git diyor.Uzaklaş...
:Peki ya kalbin Emily?Kalbin...
:Yapamam...
:Ama neden?Neden bana bir şans vermiyorsun?
:Korkuyorum...
:Öyleyse git.Git ve bir daha dönme.

Belki kalırdım...Belki boynuna sarılıp kalıyorum derdim.Ama son cümle...İşte o son cümle bitirmişti beni.Bu cümleden sonra gururuma yediremezdim kalmayı.Asla olamazdı!

Arkamı dönüp yürümeye başladım.Nick'ten yeterince uzaklaşmamıştım ki duyduğum sesle orada öylece kaldım!

:Herkes olduğu yerde kalsın!Yanlış bir hareketinizde burayı havaya uçururum!

Demek şanssız Em. geri dönmüştü.Son 2 günde daha kötü ne olabilirdi ki?

Arkamı döndüm ve sesin kimden geldiğine baktım.Orada saymadığım ama herhalde yaklaşık 20 kşilik bir grup vardı.Öndekinin elinde ise küçük bir kumanda.

Benim başıma gelmesi beni şaşırtmamıştı!Nick'e şükrediyordum.Eğer gelmemiş olsaydı..Eğer...Şimdiye uçağa gitmiştim ve bu durumda büyük ihtimalle uçakta ölecektim.

Nick'in gözü ne kadar korktuğumu tartıyormuş gibi hep benim üzerimdeydi.Joe ve Kevin Taylorların yanında onları koruyorlardı.Sözde korumaktan bahsediyorum.Yapmayın.O kocaman 20 kişilik gruba karşı ne yapabilirlerdi ki?

Tek korumasız bendim.Ortada öylece duruyordum.Ve tam ne kadar kötü olabileceğini düşünürken arkadaki adamın telefonu çaldı.Adam tam telefonu açarken yanımda beliren adam beni boynumdan sıkıca tuttu.

:O telefonu açarsan senin yüzünden bir kız şuracıkta ölür!

Boynum acıyordu.Çığlık atmak istedim.Ne kadar dayanabilirdim ki.Gözlerimi acıyla sıktım.Tepki veremiyordum.Korkuyordum.Nefes alamıyordum.Sanki büyük bir macera kitabının içindeydim.Bir filmde başrol kahramanı.Filmin adı ise ŞANSSIZ!

Nick'e baktım.Nick'in gözleri kocaman açılmıştı.

:Bırak onu!Ona sakın zarar verme! diye bağıran Taylor'ın sesiyle irkildim.

Bana doğru koşmaya başlayacaktı ki Joe onu kolundan tuttu.Taylor ağlıyordu.
Ben ise...Hala tepkisizdim.Sadecek orkuyordum.Ayrıca ne kadar bir süre içinde alışmış olsam bile boynum hala acıyordu.Bu kadar aksiyon yetmez miydi?

Adam telefonunu tam açacaktı ki Nick'in sesi duyuldu.

:Sakın!Senin yüzünden ölecek kız farkında değil misin sen!!!!
Adam bir Nick'e bir de bana baktı.
Sonunda ağlıyordum.Rahatlamıştım.Bir an için şoke girdiğimi ya da felç olduğumu falan sanmıştım.hala yaşıyor oluğumu fark etmek beni biraz olsun rahatlatmıştı.
Adam telefonu yere fırlattı.Beni tutan adama doğru...

Ama adam beni bırakmadı.Ve benimle birlikte köşeye ilerledi
:Biriniz...Herhangi birinizden bir çıt duyarsam,yardım çağırdığınızı fark edersem..Kızı öldürürüm!Ve bence böyle bir kıza yazık olur...

Nick'in suratında kızgınlık,pişmanlık ve korku vardı.Taylor ağlıyordu.Joe ise soğukkanlıydı.Taylor'ı tutuyordu.Bir yandan da Nick'e bakıyordu.

Ne olacaktı?Beni öldürecek miydi?küçükken hep böyle bir olay olsa hayatıma ne kadar aksiyon girer diye düşünürdüm.Halbuki şimdi kendime küfrediyordum.Böyle bir şeyi nsıl istemiş olabilirdim ki?Öyle çok korkuyordum ki.Durmadan ağlıyordum.

Adam beni köşeye itti.Anında köşeye düşmüştüm.Oraya düşüşümde kafamı çarpmış olmalıydım.Büyük bir acı...Elimle kafamı tutuşum ve bir ıslaklık...Ardından büyük bir karanlık...

___________Nick anlatıyor__________

İçimden haykırıyordum.Onun oracıkta bayılışını ve kafasındaki küçük de olsa yarılmayı görüp,hiç bir şey yapamadığım için kendime bağırıyordum!Lanet okuyordum.

O adamı öldürebilirdim!Evet.Bunu yapabilirdim!Onu nasıl kurtaracaktım oradan?Yanımda olmasını nasıl sağlayacaktım.

Joe'ya baktım.Bana bakıyordu.Bana sanki düşüncemi okurmuş gibi hayır sakın dercesine kafasını salladı.

Ama başka türlü kurtaramazdım onu.Hepsi benim suçumdu.Onu üzmeseydim..Eğer Miley'le yalnız kalmasına izin vermeseydim..Oysa bir iki dakika önce herşey sakindi.Tamam ortam gergindi belki ama...

Düşündüğüm şeyi uygulmaya başladım.Adım adım...

süpersin devam Bana aitsin (nemily) 10.bölüm - Sayfa 2 552448

lütfennn sonu güzel bitsinnnnnnn........ Very Happy

:D:D

devammmmm.... Bana aitsin (nemily) 10.bölüm - Sayfa 2 844784

Artık hikayeye devam etmicek misin?